Ex rebus enim timiditas, non ex vocabulis nascitur.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego; Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem; Duo Reges: constructio interrete. Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim. Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit; Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant. Idemne, quod iucunde? Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia. Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem. Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. Sed venio ad inconstantiae crimen, ne saepius dicas me aberrare;

Tollitur beneficium, tollitur gratia, quae sunt vincla concordiae. Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis? Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Iam in altera philosophiae parte. Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici potest, cum voluptate legimus?

Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque
diligunt.

Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec
quaesita voluptate.

Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint. Vulgo enim dicitur: Iucundi acti labores, nec male Euripidesconcludam, si potero, Latine; Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? Nam si amitti vita beata potest, beata esse non potest. Hoc ille tuus non vult omnibusque ex rebus voluptatem quasi mercedem exigit. Si quidem, inquit, tollerem, sed relinquo. Atqui pugnantibus et contrariis studiis consiliisque semper utens nihil quieti videre, nihil tranquilli potest. Duo enim genera quae erant, fecit tria.

Licet hic rursus ea commemores, quae optimis verbis ab Epicuro de laude amicitiae dicta sunt.
Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere.
Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant.
Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-;

Sit ista in Graecorum levitate perversitas, qui maledictis insectantur eos, a quibus de veritate dissentiunt.
Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest.
Qui enim existimabit posse se miserum esse beatus non erit.
An quod ita callida est, ut optime possit architectari voluptates?
Verum hoc idem saepe faciamus.

Quo tandem modo?: Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus.
Quid vero?: Quae duo sunt, unum facit.
Efficiens dici potest.: Quid dubitas igitur mutare principia naturae?
Itaque fecimus.: Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata.

Ipse enim Metrodorus, paene alter Epicurus, beatum esse describit his fere verbis: cum corpus bene constitutum sit et sit exploratum ita futurum.